فوتبال می تواند حلقه اتحاد،ایجاد نشاط و وفاق عمومی باشد

به گزارش خبرگزاری دهگلان ویرا تیم ملی کشورمان ژاپن را شکست داد! اگر این خبر را همین سه چهار سال پیش می‌شنیدیم شاید تا سرحد مرگ ذوق می‌کردیم اما امروز چه اتفاقاتی رخ داده که  بخشی از جامعه کمتر همراه سربازان تیم ملی هستند و موفقیت‌هایش را آنچنان شادی نمی‌کنند.؟

در این گفت و گو پای صحبت های طالب زارعی پیشکسوت فوتبال و تحلیل گر این ورزش مهیج در دهگلان می نشینیم

سوال:به نظر شما فوتبال رسالتی خارج از امید آفرینی دارد؟

رسالت فوتبال در میدان‌های بین‌المللی این است که فرصتی برای حضور نماینده ملت‌ها را فراهم کند و به واسطه فوتبال، مردم یک کشور کنار هم قرار بگیرند و برای هر پیروزی، فریادی از غرور و عشق سر دهند.
در طول تاریخ نمونه‌هایی از تیم‌های ملی را دیده‌ایم که مورد حمایت مردم نبوده و حتی قهرمانی آن‌ها هم مردم را سر ذوق نیاورده است‌. حتی در کشورهایی که فوتبال نقش کلیدی در جامعه دارد.
حال سوای مردم جامعه، دنبال کنندگان عادی مسابقات، هم دل خوشی از ساختار فوتبالمون ندارند.
سوال:آیا انتخاب افراد در تیم ملی و کم توجهی به استعداد های گم باعث کم انگیزگی مردم شده است

جواب: چه بسیار استعدادهایی که به علت چرخه معیوب راهی به تیم‌های سطح بالا و حتی تیم ملی پیدا نمی‌کنند و چه بسیار بازیکنان درجه چندمی که با پشتوانه پول از تیم‌های درجه یک سر درمی‌آورند.
شاید این رخوت و دل‌مردگی در بین جامعه، و خانواده فوتبال سایه انداخته. بخش بزرگی بخاطر مدیریت ارکان فوتبال باشد.

عملکرد تیم ملی را در بازی های آسیایی چگونه دیدید؟

جواب:دیروز عملکرد درخشان،
سربازان تیم ملی را دیدیم که تا پای جان تلاش کردند و ابر قدرت فوتبال  قاره کهن را شکست دادن چرا این موفقیت بزرگ که سالهاست آرزو به دل مانده بود شادی‌بخش نباشد؟
درحالیکه این نسل  می‌تواند الگویی برای نوجوانان عاشق فوتبال در سراسر میهن باشد و مثل نسل‌های گذشته، عکس‌ها و افتخاراتشان روی دیوار خانه‌ها خودنمایی کند.

سوال:چرا بعد این پیروزی بزرگ آنگونه که انتظار می رفت شادی در جامعه شکل نگرفت؟

جواب : اما این روزها چه بر سرمان آمده که با گذشت کمتر از 24ساعت هیچ کسی حرفی از این حماسه ی بزرگ، حماسه ای که بیشتر از حماسه ملبورن نبود کمتر هم نیست حرفی زده نمیشود؟
تیم ملی کشورمان ژاپن را شکست داد اما  از لحاظ موج حمایت مردمی قافیه را باختیم.
تیم در شرایط مطلوبی قرار دارد
و با دریای وسیعی از استعداد توان قهرمانی در آسیا و حتی پیش‌روی در جام جهانی را دارد.
و از این حیث از کشورهایی از جمله ژاپن و کره‌جنوبی هم جلوتر است،
اما تفکرات حاکم بر این فوتبال و دایره بسته فوتبال حرفه‌ای که مجال ورود را از این استعدادها گرفته، سبب شده تا شکست دادن ژاپن بیشتر به شگفتی شبیه باشد تا یک نمایش مقتدرانه.

باتوجه به حضور بازیکنانی چون آزمون،طارمی،جهانبخش، قدوس،و….که در معتبرترین لیگ های فوتبال دنیا حضور دارنذ باید فاتح آسیا شویم.
چون دانش فنی بالا و
استعداد ناب در وجود این بازیکنان  موج می‌زند
فتح قهرمانی در  قاره کهن با گذشت چندین دهه دور از انتظار نیست به شرطی که عموم مردم و رسانه ها همراهی نمایند.

نکته آخر

فوتبال می تواند حلقه اتحاد،ایجاد نشاط و وفاق عمومی باشد